Griekse mythologie/Aeneas: verschil tussen versies

Uit Wikibooks
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Vangelis (overleg | bijdragen)
k titel 'Transwiki:Aeneas' gewijzigd in 'Griekse mythologie/Aeneas': verplaatst naar wb
Vangelis (overleg | bijdragen)
aanpassing
Regel 1: Regel 1:
{{Griekse mythologie}}
'''Aeneas''' (Grieks ''Aineias'') was een mythologische [[Troje|Trojaanse held]]. Aeneas is de zoon van de godin [[Aphrodite]] en een sterfelijke man, [[Anchises]], en kan dus worden beschouwd als een [[halfgod]]. Hij is de hoofdfiguur in het epos [[Aeneis]] van [[Vergilius]]. Hierin wordt verteld hoe Aeneas na zijn vlucht uit Troje met veel omzwervingen naar [[Latium]] (in [[Italië]]) trok.
'''Aeneas''' (Grieks ''Aineias'') was een mythologische [[Griekse mythologie/De Trojaanse oorlog|Trojaanse held]]. Hij is de zoon van de godin [[Griekse mythologie/Aphrodite|Aphrodite]] en een sterfelijke man, Anchises, en kan dus worden beschouwd als een [[Griekse mythologie/Halfgoden|halfgod]]. Hij is de hoofdfiguur in het epos van Vergilius. Hierin wordt verteld hoe Aeneas na zijn vlucht uit Troje met veel omzwervingen naar Latium (in Italië) trok.


==De mythe==
== De mythe ==
[[Image:16xx_Gérard_de_Lairesse_-_Venus_Presenting_Weapons_to_Aeneas_0.jpg|thumb|left|Aeneas ontvangt zijn wapens van Venus]]
Aeneas vader, Anchises, was van hetzelfde bloed als de koning van Troje, Priamus. Ook de vrouw van Aeneas, Creusa was van het zelfde bloed, alleen dan iets verdere familie. Na een belegering van 10 jaar door de Grieken, ook wel Achaeërs genoemd, kwamen deze door een list binnen de poorten van de onneembare vesting Troje. Onneembaar omdat er Goden zouden hebben geholpen bij de bouw van de muur. Aeneas lag, net als alle andere Trojanen, nog te slapen. Er was feest geweest omdat ze dachten dat de oorlog voorbij was. Maar in een droom kwam [[Griekse mythologie/Hector|Hector]] tot hem en zei hem dat hij moest ontwaken en moest vluchten met de zijnen om ergens anders een nieuw Troje op te bouwen. Hector zei ook dat hij de schatten van Troje in veiligheid moest brengen, hij had ze alvast mee gebracht. Toen Aeneas wakker werd was de lucht gehuld in een mantel van vuur en lagen de schatten voor hem.


Na toch nog een tijd koppig gevochten te hebben, waarin in letterlijk Troje werd afgebroken om het te beschermen, vluchtte Aeneas toch. Met zijn vader, Anchises en de schatten op de rug, met zijn zoon Ascanius aan de hand, verliet hij samen met zijn vrouw Creusa, zijn huis.
Aeneas vader, Anchises, was van hetzelfde bloed als de koning van [[Troje]], [[Priamus]]. Ook de vrouw van Aeneas, [[Creusa]] was van het zelfde bloed, alleen dan iets verdere familie. Na een belegering van 10 jaar door de [[Grieken]], ook wel Achaeërs genoemd, kwamen deze door een list binnen de poorten van de onneembare vesting [[Troje]]. Onneembaar omdat er Goden zouden hebben geholpen bij de bouw van de muur. Aeneas lag, net als alle andere Trojanen, nog te slapen. Er was feest geweest omdat ze dachten dat de oorlog voorbij was. Maar in een droom kwam [[Hector (mythologie)|Hector]] tot hem en zei hem dat hij moest ontwaken en moest vluchten met de zijnen om ergens anders een nieuw Troje op te bouwen. Hector zei ook dat hij de schatten van Troje in veiligheid moest brengen, hij had ze alvast mee gebracht. Toen Aeneas wakker werd was de lucht gehuld in een mantel van vuur en lagen de schatten voor hem.


Tijdens zijn terugweg had hij afgesproken bij een afgelegen tempel, om zich samen met de overige vluchtelingen te verzamelen. Éénmaal aangekomen bleek zijn vrouw niet meer achter hem aan te lopen. Hij gooide zijn vader neer, liet zijn zoon in vertrouwde handen bij zijn grootvader en ging op zoek. Toen hij bij zijn huis kwam stond dit al in de brand. Hij draaide zich om en wilde verder zoeken tot hij plots de stem van zijn vrouw hoorde en haar gestalte zag. Het was haar geest die tot hem sprak en zei dat zij reeds in de onderwereld was afgedaald en dat Aeneas en de overige zijnen zonder haar een betere toekomst tegemoet gingen. Aeneas wilde haar nog een maal omarmen maar hij greep in de lucht. Hij keerde somber terug.
Na toch nog een tijd koppig gevochten te hebben, waarin in letterlijk Troje werd afgebroken om het te beschermen, vluchtte Aeneas toch. Met zijn ouder vader, Anchises en de schatten op de rug, met zijn zoon [[Ascanius]] aan de hand, verliet hij samen met zijn vrouw [[Creusa]], zijn huis.


Terug bij de tempel was de groep vluchteling aanzienlijk. En na dat de Grieken waren vertrokken, konden de ontheemde Trojanen, die inmiddels Aeneas tot hun leider hadden gekozen, beginnen aan hun reis over zee.
Tijdens zijn terug weg had hij afgesproken bij een afgelegen tempel samen met de overige vluchtelingen te verzamelen. Éénmaal aan gekomen bleek zijn vrouw niet meer achter hem aan te lopen. Hij gooide zijn vader neer, liet zijn zoon in vertrouwde handen bij zijn grootvader en ging op zoek. Toen hij bij zijn huis kwam stond deze al reeds in de brand. Hij draaide zich om en wilde verder zoeken tot hij plots de stem van zijn vrouw hoorde en haar gestalte zag. Het was haar geest die tot hem sprak en zei dat zij reeds in de onderwereld was afgedaald en dat Aeneas en de overige zijnen zonder haar een betere toekomst te gemoet gingen. Aeneas wilde haar nog een maal omarmen maar hij greep in de lucht. Hij keerde somber terug.


Na een lange zwerftocht langs het eiland van de [[Griekse mythologie/Cyclopen|Cyclopen]], langs [[Griekse mythologie/Scylla|Scylla]] en [[Griekse mythologie/Charybdis|Carybdis]] kwamen ze op het verlaten Kreta. Hier dachten ze hun bestemming te hebben gevonden maar tekens van de Goden (pest, slechte oogst) lieten duidelijk zien dat die bestemming toch elders was. Zij trokken hierdoor verder.
Terug bij de tempel was de groep vluchteling aanzienlijk. En na dat de [[Grieken]] waren vertrokken, konden de ontheemde Trojanen, die inmiddels Aeneas tot hun leider hadden gekozen, beginnen aan hun reis over zee.


Nu hadden de Trojanen de koningin der Goden, [[Griekse mythologie/Hera|Hera]], niet op hun hand. Dit kwam doordat [[Griekse mythologie/Paris|Paris]] een andere godin boven haar had verkozen in een strijd om wie de mooiste der godinnen was. Ze zond een storm op de zeevaarders af en 20 boten raakten elkaar kwijt. Ze kwamen in 2 groepen op het strand van Carthago aan. Aeneas met 6 boten en de andere 13 hadden elkaar nog niet gezien totdat Aeneas die van zijn moeder Aphrodite tijdelijk onzichtbaarheid had gekregen hen zag bij de koningin van Carthago genaamd Deido. Toen hij de andere Trojanen naar voren zag stappen deed hij het zelfde en was weer zichtbaar. Deze ontmoeting was het begin van een tijd van rust voor de Trojanen. Zij leefden geruime tijd bij Deido aan het hof.
Na een lange zwerftocht langs het eiland van de [[Cyclopen]], lang [[Scylla (monster)|Scylla]] en [[Charybdis]] kwamen ze op een verlaten Kreta. Hier dachten ze hun bestemming te hebben gevonden maar tekens van de Goden(pest, slechte oogst) lieten duidelijk zien dat die bestemming toch elders was. Zij vertrokken hier door verder.


Maar Fatum (het lot) had niet besloten om hier Aeneas reis te laten eindigen en liet via [[Griekse mythologie/Hermes|Hermes]], de boodschapper der Goden, Aeneas weten dat hij verder moest met zijn tocht, eerst naar Cumae om daar via een priesteres naar de onderwereld af te dalen om zijn vader te spreken. Hiermee was Aeneas niet zo gelukkig al had hij dit voorzien. In het geniep bereide hij zich voor om te vertrekken. Maar Deido kreeg lucht van de zaak en probeerde hem te overreden te blijven. Ze wilde zelfs aan hem de macht overdragen. Doch Aeneas zwichtte niet, hoe kon hij ook anders, aan de wil van de Goden moest gehoor worden gegeven. En zo vertrokken de Trojanen opnieuw. Aeneas keek nog éénmaal achter om en zag een rookpluim. Deido had zich op de brandstapel gegooid.
Nu hadden de Trojanen de koningin der Goden, [[Hera]], niet op hun hand. Dit kwam doordat [[Paris (mythologie)|Paris]] een andere godin boven haar had gekozen in een strijd om wie de mooiste der godinnen was. Deze zond een storm op de zeevaarders af en 20 boten raakten elkaar kwijt. Ze kwamen in 2 groepen op het strand van [[Carthago]] aan. Aeneas en 6 boten en de andere 13 hadden elkaar nog niet gezien tot dat Aeneas die van zijn moeder [[Aphrodite]] tijdelijk onzichtbaarheid had gekregen hen zag bij de koningin van [[Carthago]] genaamd [[Dido (mythologie)|Dido]]. Toen hij de Trojaan naar voor zag stappen deed hij het zelfde en was weer zichtbaar. Deze ontmoeting was het begin van een tijd van rust voor de Trojanen. Zij leefden geruime tijd bij Dido aan het hof.


Na een goede tocht, [[Griekse mythologie/Poseidon|Poseidon]] vond dat ze op zee geoeg tegenslagen hadden gehad, kwamen ze in Cumae aan. En na een gouden twijgje te hebben bemachtig daalde Aeneas samen met de priesteres af in de [[Griekse mythologie/De onderwereld|Tartarus]]. Hier kwam hij via het mindere gedeelte naar het betere gedeelte waar zijn vader zat. Hier sprak hij met zijn vader die vertelde dat hij de toekomst al wist en hij wees zijn zoon de zielen die later zouden huizen in de lichamen van Julius Caesar, Augustus en vele andere toekomstige Romeinse gezagsvoeders. Ook zei hij dat Aeneas nog een zware strijd wachtte in Latium, het land dat hem beloofd was.
Maar Fatum (het lot) had niet besloten om hier Aeneas reis te laten eindigen en liet via [[Hermes (mythologie)|Hermes]], de boodschapper der Goden, Aeneas weten dat hij verder moest met zijn tocht, eerst naar Cumae om daar via een priesteres naar de onderwereld af te dalen om zijn vader te spreken. Hier mee was Aeneas niet zo gelukkig al had hij dit voorzien. In het geniep bereide hij zich voor om te vertrekken. Maar Dido kreeg lucht van de zaak en probeerde hem te overreden te blijven. Ze wilde zelfs aan hem de macht over dragen. Doch Aeneas zwichtte niet, hoe kon hij ook anders, aan de wil van de Goden moest gehoor worden gegeven. En zo vertrokken de Trojanen opnieuw. Aeneas keek nog éénmaal achter om en zag een rook pluim. Dido had zich op de brandstapel gegooid.


Eenmaal terug gingen de Trojanen verder en bereikten Latium. Hier heerste de koning Latinus. Deze had in vroegere tijden voorspellingen gehoord over een vreemd volk dat eens zou komen en dat dit volk machtig zou worden. Dus besloot hij vriendelijk te blijven en bood hij slim zijn dochter Lavinia aan. Maar deze was al door de moeder, Amata, beloofd aan een ander genaamd Turnus. Turnus, opgehist door één van de [[Griekse mythologie/Erinyen|Furiën]], riep op tot een oorlog tegen de Trojanen. Deze kwam er, maar Aeneas had nog tijd genoeg om met zijn mannen en fort te bouwen en bondgenoten te vinden in de omgeving. Na een veldslag gewonnen door de Trojanen, trok Turnus zich terug. Aeneas wilde niet dat er vele onschuldigen zouden sterven en bood een tweegevecht aan, om hiermee de oorlog te beëindigen. Turnus accepteerde dit. Maar Hera speelde weer parten en het liep weer uit op een veldslag. Na een tijd gevochten te hebben riepen Turnus en Aeneas hun mannen om te stoppen met vechten. Ze maakten zich klaar voor de tweestrijd en Aeneas, die veel ouder geroutineerder en sterker was dan de jonge Turnus won. Zo kwam er een einde aan de oorlog. De dochter van de koning werd de vrouw van Aeneas. Ze stichtten samen de stad Lavinium, genaamd naar zijn nieuwe vrouw Lavinia.


De stad nam snel in aantal toe, en na de dood van Aeneas, kon zijn zoon Ascanius een nieuwe stad stichtten genaamd Alba Longa.
Na een goede tocht, [[Poseidon (god)|Poseidon]] vond dat ze op zee geoeg tegenslagen hadden gehad, kwamen ze in Cumae aan. En na een gouden twijgje te hebben bemachtig daalde Aeneas samen met de priesteres af in de [[Tartarus]]. Hier kwam hij via het minder gedeelte naar het betere gedeelte waar zijn vader zat. Hier sprak hij met hem en zijn vader, Anchises, vertelde hem dat hij de toekomst al wist en hij wees zijn zoon de zielen die later zouden huizen in de lichamen van [[Julius Caesar]], [[Gaius Julius Caesar Octavianus|Augustus]] en vele andere toekomstige romeinse gezagsvoeders. Ook zei hij dat Aeneas nog een zwaar strijd wachtte in Latium, het land dat het beloofd was.

Eenmaal terug boven, gingen de Trojanen verder en bereikten Latium. Hier heerste de koning [[Latinus]]. Deze had in vroegere tijden voorspellingen gehoord over een vreemd volk dat eens zou komen en dat dit volk machtig zou worden. Dus besloot hij vriendelijk te blijven en bood hij slim zijn dochter, [[Lavinia]], aan. Maar deze was al door de moeder, [[Amata]], beloofd aan een ander genaamd Turnus. Turnus, opgehist door 1 van de [[Erinyen|Furiën]], riep op tot een oorlog tegen de Trojanen. Deze kwam er, maar Aeneas had nog tijd genoeg om met zijn mannen en fort te bouwen en bondgenoten te vinden in de omgeving. Na een veldslag gewonnen door de Trojanen, trok Turnus zich terug. Aeneas wilde niet dat er vele onschuldigen zouden sterven en bood een twee gevecht aan, om hiermee de oorlog te beëindigen. Turnus accepteerde dit. Maar [[Hera]] speelde weer parten en het liep weer uit op een veldslag. Toch kwam de tweestrijd er. Na een tijd gevochten te hebben riepen Turnus en Aeneas hun mannen om te stoppen met vechten. Ze maakten zich klaar en Aeneas, die veel ouder geroutineerder en sterker was dan de jonge Turnus won. Zo kwam er een einde aan de oorlog. De dochter van de koning werd de vrouw van Aeneas. En ze stichtten samen de stad Lavinium, genaamd naar zijn nieuwe vrouw Lavinia.

De stad nam snel in aantal toe, en na de dood van Aeneas, kon zijn zoon [[Ascanius]] een nieuwe stad stichtten genaamd [[Alba Longa]].


==Het epos==
==Het epos==
Volgens de Aeneis waren [[Romulus en Remus]] via hun moeder nakomelingen van Aeneas (hun vader was de oorlogsgod [[Mars (god)|Mars]] en zodoende was hij in feite de voorvader van de Romeinen.
Volgens de Aeneis waren Romulus en Remus via hun moeder nakomelingen van Aeneas (hun vader was de oorlogsgod [[w:Mars (god)|Mars]] en zodoende was hij in feite de voorvader van de Romeinen. Hij wordt beschouwd als de stamvader van het Julische huis van Romeinse keizers.
Hij wordt beschouwd als de stamvader van het Julische huis van [[Lijst van keizers van Rome|Romeinse keizers]].

Volgens [[Geoffrey of Monmouth]] is [[Brutus van Troje]], de legendarische eerste koning van [[Brittannië]] een kleinzoon van Aeneas.

==Voorbeeldfunctie==
In de Aeneis wordt vaak het [[epitheton]] ''pius'' (plichtsgetrouw) in combinatie met Aeneas gebruikt. Aeneas moest als moreel voorbeeld dienen voor de Romeinse samenleving. Vandaar ook dat menig studenten dispuut zijn naam aan deze figuur verleent.


Volgens Geoffrey of Monmouth is Brutus van Troje, de legendarische eerste koning van Brittannië een kleinzoon van Aeneas.
[[Categorie:Romeinse godsdienst]]
[[Categorie:Trojaanse Oorlog]]


{{sub}}
[[bg:Еней]]
[[ca:Enees]]
[[de:Aeneas]]
[[en:Aeneas]]
[[eo:Eneo]]
[[es:Eneas]]
[[et:Aineias]]
[[eu:Eneas]]
[[fi:Aineias]]
[[fr:Énée]]
[[gl:Eneas]]
[[he:איניאס]]
[[it:Enea]]
[[ja:アイネイアス]]
[[ko:아이네이아스]]
[[la:Aeneas]]
[[li:Aeneas]]
[[lt:Enėjas]]
[[mt:Enea]]
[[pl:Eneasz (mitologia)]]
[[pt:Enéas]]
[[ro:Aeneas]]
[[ru:Эней]]
[[sh:Eneja]]
[[sk:Aineias]]
[[sr:Енеја]]
[[sv:Aeneas]]
[[tl:Aineías]]
[[uk:Еней]]
[[zh:埃涅阿斯]]

Versie van 3 okt 2008 08:26

Griekse mythologie

Aeneas (Grieks Aineias) was een mythologische Trojaanse held. Hij is de zoon van de godin Aphrodite en een sterfelijke man, Anchises, en kan dus worden beschouwd als een halfgod. Hij is de hoofdfiguur in het epos van Vergilius. Hierin wordt verteld hoe Aeneas na zijn vlucht uit Troje met veel omzwervingen naar Latium (in Italië) trok.

De mythe

Aeneas ontvangt zijn wapens van Venus

Aeneas vader, Anchises, was van hetzelfde bloed als de koning van Troje, Priamus. Ook de vrouw van Aeneas, Creusa was van het zelfde bloed, alleen dan iets verdere familie. Na een belegering van 10 jaar door de Grieken, ook wel Achaeërs genoemd, kwamen deze door een list binnen de poorten van de onneembare vesting Troje. Onneembaar omdat er Goden zouden hebben geholpen bij de bouw van de muur. Aeneas lag, net als alle andere Trojanen, nog te slapen. Er was feest geweest omdat ze dachten dat de oorlog voorbij was. Maar in een droom kwam Hector tot hem en zei hem dat hij moest ontwaken en moest vluchten met de zijnen om ergens anders een nieuw Troje op te bouwen. Hector zei ook dat hij de schatten van Troje in veiligheid moest brengen, hij had ze alvast mee gebracht. Toen Aeneas wakker werd was de lucht gehuld in een mantel van vuur en lagen de schatten voor hem.

Na toch nog een tijd koppig gevochten te hebben, waarin in letterlijk Troje werd afgebroken om het te beschermen, vluchtte Aeneas toch. Met zijn vader, Anchises en de schatten op de rug, met zijn zoon Ascanius aan de hand, verliet hij samen met zijn vrouw Creusa, zijn huis.

Tijdens zijn terugweg had hij afgesproken bij een afgelegen tempel, om zich samen met de overige vluchtelingen te verzamelen. Éénmaal aangekomen bleek zijn vrouw niet meer achter hem aan te lopen. Hij gooide zijn vader neer, liet zijn zoon in vertrouwde handen bij zijn grootvader en ging op zoek. Toen hij bij zijn huis kwam stond dit al in de brand. Hij draaide zich om en wilde verder zoeken tot hij plots de stem van zijn vrouw hoorde en haar gestalte zag. Het was haar geest die tot hem sprak en zei dat zij reeds in de onderwereld was afgedaald en dat Aeneas en de overige zijnen zonder haar een betere toekomst tegemoet gingen. Aeneas wilde haar nog een maal omarmen maar hij greep in de lucht. Hij keerde somber terug.

Terug bij de tempel was de groep vluchteling aanzienlijk. En na dat de Grieken waren vertrokken, konden de ontheemde Trojanen, die inmiddels Aeneas tot hun leider hadden gekozen, beginnen aan hun reis over zee.

Na een lange zwerftocht langs het eiland van de Cyclopen, langs Scylla en Carybdis kwamen ze op het verlaten Kreta. Hier dachten ze hun bestemming te hebben gevonden maar tekens van de Goden (pest, slechte oogst) lieten duidelijk zien dat die bestemming toch elders was. Zij trokken hierdoor verder.

Nu hadden de Trojanen de koningin der Goden, Hera, niet op hun hand. Dit kwam doordat Paris een andere godin boven haar had verkozen in een strijd om wie de mooiste der godinnen was. Ze zond een storm op de zeevaarders af en 20 boten raakten elkaar kwijt. Ze kwamen in 2 groepen op het strand van Carthago aan. Aeneas met 6 boten en de andere 13 hadden elkaar nog niet gezien totdat Aeneas die van zijn moeder Aphrodite tijdelijk onzichtbaarheid had gekregen hen zag bij de koningin van Carthago genaamd Deido. Toen hij de andere Trojanen naar voren zag stappen deed hij het zelfde en was weer zichtbaar. Deze ontmoeting was het begin van een tijd van rust voor de Trojanen. Zij leefden geruime tijd bij Deido aan het hof.

Maar Fatum (het lot) had niet besloten om hier Aeneas reis te laten eindigen en liet via Hermes, de boodschapper der Goden, Aeneas weten dat hij verder moest met zijn tocht, eerst naar Cumae om daar via een priesteres naar de onderwereld af te dalen om zijn vader te spreken. Hiermee was Aeneas niet zo gelukkig al had hij dit voorzien. In het geniep bereide hij zich voor om te vertrekken. Maar Deido kreeg lucht van de zaak en probeerde hem te overreden te blijven. Ze wilde zelfs aan hem de macht overdragen. Doch Aeneas zwichtte niet, hoe kon hij ook anders, aan de wil van de Goden moest gehoor worden gegeven. En zo vertrokken de Trojanen opnieuw. Aeneas keek nog éénmaal achter om en zag een rookpluim. Deido had zich op de brandstapel gegooid.

Na een goede tocht, Poseidon vond dat ze op zee geoeg tegenslagen hadden gehad, kwamen ze in Cumae aan. En na een gouden twijgje te hebben bemachtig daalde Aeneas samen met de priesteres af in de Tartarus. Hier kwam hij via het mindere gedeelte naar het betere gedeelte waar zijn vader zat. Hier sprak hij met zijn vader die vertelde dat hij de toekomst al wist en hij wees zijn zoon de zielen die later zouden huizen in de lichamen van Julius Caesar, Augustus en vele andere toekomstige Romeinse gezagsvoeders. Ook zei hij dat Aeneas nog een zware strijd wachtte in Latium, het land dat hem beloofd was.

Eenmaal terug gingen de Trojanen verder en bereikten Latium. Hier heerste de koning Latinus. Deze had in vroegere tijden voorspellingen gehoord over een vreemd volk dat eens zou komen en dat dit volk machtig zou worden. Dus besloot hij vriendelijk te blijven en bood hij slim zijn dochter Lavinia aan. Maar deze was al door de moeder, Amata, beloofd aan een ander genaamd Turnus. Turnus, opgehist door één van de Furiën, riep op tot een oorlog tegen de Trojanen. Deze kwam er, maar Aeneas had nog tijd genoeg om met zijn mannen en fort te bouwen en bondgenoten te vinden in de omgeving. Na een veldslag gewonnen door de Trojanen, trok Turnus zich terug. Aeneas wilde niet dat er vele onschuldigen zouden sterven en bood een tweegevecht aan, om hiermee de oorlog te beëindigen. Turnus accepteerde dit. Maar Hera speelde weer parten en het liep weer uit op een veldslag. Na een tijd gevochten te hebben riepen Turnus en Aeneas hun mannen om te stoppen met vechten. Ze maakten zich klaar voor de tweestrijd en Aeneas, die veel ouder geroutineerder en sterker was dan de jonge Turnus won. Zo kwam er een einde aan de oorlog. De dochter van de koning werd de vrouw van Aeneas. Ze stichtten samen de stad Lavinium, genaamd naar zijn nieuwe vrouw Lavinia.

De stad nam snel in aantal toe, en na de dood van Aeneas, kon zijn zoon Ascanius een nieuwe stad stichtten genaamd Alba Longa.

Het epos

Volgens de Aeneis waren Romulus en Remus via hun moeder nakomelingen van Aeneas (hun vader was de oorlogsgod Mars en zodoende was hij in feite de voorvader van de Romeinen. Hij wordt beschouwd als de stamvader van het Julische huis van Romeinse keizers.

Volgens Geoffrey of Monmouth is Brutus van Troje, de legendarische eerste koning van Brittannië een kleinzoon van Aeneas.

Informatie afkomstig van https://nl.wikibooks.org Wikibooks NL.
Wikibooks NL is onderdeel van de wikimediafoundation.