Franse literatuurgeschiedenis/Geschiedenis van de Franse poëzie

De geschiedenis van de Franse poëzie is rijk en complex en beslaat de periode van de middeleeuwen tot heden, met uiteenlopende invloeden en belangrijke ontwikkelingen. Hierna volgt een kort overzicht van de belangrijkste periodes en bewegingen.

Middeleeuwen (9e-15e eeuw)

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Franse literatuur in de Middeleeuwen)

Chansons de gestes: Gezongen epische gedichten, zoals Het Roelantslied (11e eeuw).
Hoofse poëzie: Met de troubadours en de trouvères wordt de hoofse liefde gevierd (12e eeuw).
Le Roman de la Rose (13e eeuw): invloedrijk allegorisch gedicht.
Dichters uit de late middeleeuwen: François Villon (Le Testament, Ballade des pendus).

Renaissance (16e eeuw)

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Franse literatuur in de 16e eeuw)

Italiaanse invloed: Pierre de Ronsard en Joachim du Bellay (leden van de Pléiade) vernieuwen de taal en de poëzie (Les Regrets, Les Amours).
Hoofdthema's: Carpe diem, mythologie, natuur.

Classicisme (17e eeuw)

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Franse literatuur in de 17e eeuw) Nicolas Boileau en reguliere poëzie: de strengheid van de vorm (alexandrijn, klassieke regels). Jean de La Fontaine: Fabels die poëzie en moraal vermengen.

18e eeuw

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Franse literatuur in de 18e eeuw) Deze eeuw levert een minder grote productie aan poëzie en ziet dichters als André Chénier die de romantiek aankondigt.

Romantiek (19e eeuw)

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Franse literatuur in de 19e eeuw)

Alphonse de Lamartine, Victor Hugo, Alfred de Musset, Alfred de Vigny: Lyrische, emotionele en geëngageerde poëzie (Les Contemplations, Méditations poétiques).
Nieuwe thema's: natuur, eenzaamheid, politiek engagement.

Symbolisme en moderniteit (19e eeuw)

Baudelaire (Les Fleurs du mal): overgang tussen romantiek en symboliek.
Arthur Rimbaud en Paul Verlaine: Muzikaliteit, verbeeldingskracht, zoektocht naar nieuwe poëtische talen.
Stéphane Mallarmé: Hermetische poëzie en pure esthetiek.

20e eeuw

(zie ook Franse literatuurgeschiedenis/Moderne Franse literatuur)

Surrealisme: André Breton, Louis Aragon en Paul Éluard herontdekken de poëtische taal door middel van automatisch schrift en dromen.
Geëngageerde poëzie: Louis Aragon, Robert Desnos, René Char tijdens het verzet.
Vrije poëzie: Saint-John Perse, Henri Michaux en Francis Ponge verkennen nieuwe vormen.

Hedendaagse poëzie (21e eeuw)

Zie het artikel Franse literatuurgeschiedenis/Hedendaagse Franse poëzie

Vrijer, intiemer, beïnvloed door het dagelijks leven en nieuwe technologieën.
Dichters als Yves Bonnefoy, Andrée Chedid en, meer recent, Jacques Roubaud.

De Franse poëzie is voortdurend in ontwikkeling, maar ze heeft nog steeds een essentiële plaats in de literatuur en artistieke expressie.