Werkwoorden[bewerken]

Uitgangen[bewerken]

Werkwoorden geven door middel van een uitgang aan in welke toestand ze bedoeld zijn. Ze worden dus uitsluitend vervoegd naar tijd; voor de afzonderlijke personen is er geen aparte vervoeging. Estas kan dus bijvoorbeeld zowel "ik ben" als "jij bent", "hij/zij/het is", "wij zijn", "jullie zijn" en "zij zijn" betekenen. Om de betekenis van de zin te verduidelijken moet er - anders dan in talen zoals het Latijn, Spaans of Pools - daarom altijd een onderwerp bij de persoonsvorm staan.

Uitgang	Uitleg	Voorbeeld
-i	basisvorm (onbepaalde wijs; het hele werkwoord)	esti - zijn skribi - schrijven
-as	tegenwoordige tijd (heden)	estas - ben/bent/is/zijn skribas - schrijf(t)/schrijven
-is	verleden tijd (verleden)	estis - was/waren skribis - schreef/schreven
-os	toekomende tijd (toekomst)	estos - zal/zullen zijn skribos - zal/zullen schrijven
-us	voorwaardelijke wijs (wat als?)	estus - zou/zouden zijn skribus - zou/zouden schrijven
-u	gebiedende wijs (wensend)	estu silenta - wees stil skribu - schrijf!

Samengestelde werkwoordconstructies[bewerken]

Samengestelde werkwoordconstructies bestaan uit een hoofd- en een hulpwerkwoord. Voor het hoofdwerkwoord wordt altijd het 'hele werkwoord' (de onbepaalde wijs) gebruikt. Deze samengestelde werkwoordconstructies worden bijvoorbeeld gebruikt bij de werkwoorden povi (kunnen), devi (moeten) en voli (willen).

Mi volas manĝi. - Ik wil eten.

Mi ne povis veni. - Ik kon niet komen.

Mi devos labori. - Ik zal moeten werken.